52. Czytelnicze podsumowanie sierpnia

 Witajcie,

Tak szybko ten czas leci, że nie zdążyłam nawet zrobić czytelniczego podsumowania. A szczerze mówiąc, niewiele tego, bo sierpień był niezwykle pracowity. Większość czasu spędziłam w kuchni na przygotowywaniu przetworów. Miejsca już brakuje, a w ogródku warzywnym jeszcze czekają dynie, buraczki... 

Przechodząc do meritum, w poprzednim miesiącu przeczytałam tylko jedną książkę, ale za to piękną i wartościową, którą polecam Wam z czystym sercem.

23. "Wyspa na końcu świata" Kiran Millwood Hargrave, 

str. 285

(8202/3660)

Dokoła przejrzysty ocean, błękitny jak niebo, w którym pływają żółwie i delfiny. Pagórki porośnięte lasami. Śpiew ptaków. Taka jest wyspa Culion, ale „nikt nie przybywa tu z własnej woli”…

Dla dwunastoletniej Amihan to dom. Tu dorastała u boku kochającej mamy. Razem wylegiwały się na ulubionej plaży i sadziły kwiaty, żeby przyciągnąć do swego małego raju kolorowe motyle. Jednak z dnia na dzień, wraz z przybyciem urzędnika z dalekiej Manili, pana Zamory, ten raj zamienia się w piekło. Mieszkańcy zostają podzieleni na SANO (czystych) i LEPROSO (trędowatych). Zdrowe dzieci zabiera się chorym rodzicom i umieszcza w sierocińcu na dalekiej wyspie Coron.

Ami również tam trafia. Musi zmierzyć się wykluczeniem i samotnością, ale w końcu poznaje prawdziwych przyjaciół. Razem z Mari i Kidlatem dziewczynka odkrywa listy od rodziców, które Zamora chował przed podopiecznymi sierocińca. Dowiaduje się z nich, że stan jej mamy się pogorszył i wraz z przyjaciółmi postanawia wyruszyć w niebezpieczną podróż przez ocean.

Czy dzieci wyjdą cało z tej przygody? Czy Ami zobaczy jeszcze mamę? Czy zdoła sprowadzić dla niej na Culion wielobarwne motyle, o których obydwie marzyły?

Recenzję tej książki znajdziecie tradycyjnie na (Nie)wybrednych recenzjach <tutaj>.

Pozdrawiam